Belgium Standaard, July 19, 2014: Difference between revisions

From The Elvis Costello Wiki
Jump to navigationJump to search
(create page for De Standaard review of Concert 2014-07-18 Peer)
 
(formatting / fix category sort / +browser)
 
(6 intermediate revisions by 2 users not shown)
Line 1: Line 1:
{{Bibliography header}}
{{Bibliography header}}
{{:Bibliography index}}
{{:Bibliography index}}
{{:De Standaard index}}
{{:Belgium Standaard index}}
{{:Newspaper index}}
{{:Belgium publications index}}
{{:European publications by country index}}
{{Bibliography article header}}
{{Bibliography article header}}
<center><h3>REVIEW. Elvis Costello (***)</h3></center>
<center><h3> Elvis Costello </h3></center>
<center>''De koning vindt zijn kroon niet''</center>
<center>''' De koning vindt zijn kroon niet </center>
----
----
<center>Tom Zonderman </center>
{{GT | link = https://translate.google.com/translate?sl=nl&tl=en&js=y&prev=_t&hl=en&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fwww.elviscostello.info%2Fwiki%2Findex.php%2FDe_Standaard%2C_July_19%2C_2014&edit-text= }}
<center>{{mm}} Tom Zonderman </center>
----
----
{{3stars}}
{{Bibliography text}}
{{Bibliography text}}
'''Elvis Costello mocht als eerste topper de dertig kaarsjes van het bluesfestival in Peer uitblazen. De Britse songbard ging slechts vergezeld van een batterij akoestische en elektrische gitaren het bluesvolk te lijf, maar dat bleek een ongelijke strijd. Zijn keuze voor veelal intieme songs, die slechts van ver verwant zijn met de blues, werd meteen gepareerd door een hardnekkige bende praters, en al gauw speelde hij voor een halflege tent.'''
Elvis Costello mocht als eerste topper de dertig kaarsjes van het bluesfestival in Peer uitblazen. De Britse songbard ging slechts vergezeld van een batterij akoestische en elektrische gitaren het bluesvolk te lijf, maar dat bleek een ongelijke strijd. Zijn keuze voor veelal intieme songs, die slechts van ver verwant zijn met de blues, werd meteen gepareerd door een hardnekkige bende praters, en al gauw speelde hij voor een halflege tent.


'El' mag dan geen angry young man meer zijn - volgende maand wordt hij zestig -, hij toonde zich weerbarstig om niet zomaar een crowdpleaser te zijn. Tussen hits als '[[(The Angels Wanna Wear My) Red Shoes|(The angels wanna wear my) red shoes]]' en '[[Everyday I Write The Book|Everyday I write the book]]' stopte hij koppig obscuurdere songs als '[[Walkin' My Baby Back Home|Walkin' my baby back home]]' en 'Vicious girl'.
"El" mag dan geen angry young man meer zijn - volgende maand wordt hij zestig -, hij toonde zich weerbarstig om niet zomaar een crowdpleaser te zijn. Tussen hits als "(The Angels Wanna Wear My) Red Shoes" en "Everyday I Write The Book" stopte hij koppig obscuurdere songs als "Walkin' My Baby Back Home" en "This Year's Girl."


'[[Alison]]' zong hij, achterover leunend op een stoel, als een jazzy crooner. Mooi, maar dit was eerder iets voor een intieme club met gedimde lichten, niet voor een grote festivaltent. Costello grijnsde bij het geroezemoes en daagde de toehoorders uit door vooraan op de trapjes te gaan zitten voor een nog intiemer '[[Almost Blue|Almost blue]]'.
"Alison" zong hij, achterover leunend op een stoel, als een jazzy crooner. Mooi, maar dit was eerder iets voor een intieme club met gedimde lichten, niet voor een grote festivaltent. Costello grijnsde bij het geroezemoes en daagde de toehoorders uit door vooraan op de trapjes te gaan zitten voor een nog intiemer "Almost Blue."


Pas toen hij voor '[[Less Than Zero|Less than zero]]' zijn elektrische gitaar ter hand nam, had je gevoel dat er iets gebeurde. Het publiek ging mee in zijn sardonische 'hey heye's!'. '[[Watching The Detectives|Watching the detectives]]' dompelde hij onder in een poel van feedback, loops en loeiende politiesirenes. De oude reggaebeat met cynische ondertoon uit 1977 kreeg zo een nieuwe, dreigende invulling, in lijn met deze unheimische tijden.
Pas toen hij voor "Less Than Zero" zijn elektrische gitaar ter hand nam, had je gevoel dat er iets gebeurde. Het publiek ging mee in zijn sardonische "hey heye's!." "Watching The Detectives" dompelde hij onder in een poel van feedback, loops en loeiende politiesirenes. De oude reggaebeat met cynische ondertoon uit 1977 kreeg zo een nieuwe, dreigende invulling, in lijn met deze unheimische tijden.
 
Met een bloedend "Shipbuilding," aan de piano, en "For More Tears," een onuitgebracht nummer uit de ''National Ransom'', stuurde Costello ons eigenzinnig, zonder bis de nacht in. Nee, voor dit bluespubliek kon Costello zich niet tot "King of Belgium" kronen, daarvoor leek hij hier niet op de juiste plaats te staan en was zijn setlist te chaotisch. Goed, dit najaar in het Koninklijk Circus lukt hem dat vast wel.


Met een bloedend '[[Shipbuilding]]', aan de piano, en '[[For More Tears|For more tears]]', een onuitgebracht nummer uit de National ransom, stuurde Costello ons eigenzinnig, zonder bis de nacht in. Nee, voor dit bluespubliek kon Costello zich niet tot 'King of Belgium' kronen, daarvoor leek hij hier niet op de juiste plaats te staan en was zijn setlist te chaotisch. Goed, dit najaar in het Koninklijk Circus lukt hem dat vast wel.
{{cx}}
{{cx}}
{{Bibliography notes header}}
{{Bibliography notes header}}


{{Bibliography notes}}
{{Bibliography notes}}
{{Bibliography next
|prev = Belgium Standaard, September 14, 2013
|next = Belgium Standaard, October 23, 2014
}}
'''De Standaard, July 19, 2014
'''De Standaard, July 19, 2014
----
----
[[Tom Zonderman]] reviews Elvis Costello solo on Friday [[Concert 2014-07-18 Peer| 18 July 2014]] at [[Belgium Rhythm & Blues Festival]], Peer, Belgium.   
[[Tom Zonderman]] reviews Elvis Costello, solo, Friday, [[Concert 2014-07-18 Peer|July 18, 2014]], Belgium Rhythm & Blues Festival, Peer, Belgium.   


{{Bibliography images}}
{{Bibliography images}}


[[Image:2014-07-19 De Standaard photo 1 kb.jpg|x120px]]
[[image:2014-07-19 De Standaard photo 1 kb.jpg|220px]]
[[Image:2014-07-19 De Standaard photo 2 kb.jpg|x120px]]
<br><small>Photos by [[Koen Bauters]]</small>
[[Image:2014-07-19 De Standaard photo 3 kb.jpg|x120px]]<br>
<small>Photos: [[Koen Bauters]]
 
{{Bibliography box 360}}


<center><h3>REVIEW. Elvis Costello (***) - The king does not find his crown</h3></center>


----
[[image:2014-07-19 De Standaard photo 2 kb.jpg|220px]]
{{evgt}}


----
'''Elvis Costello was the first to blow top thirty candles of the blues festival in Peer. The British bard song was accompanied only by a battery acoustic and electric guitars to attack the blue people, but that proved an unequal struggle. His choice for mostly intimate songs that are only distantly related to the blues, was immediately countered by a persistent gang of talkers, and soon he was playing for a half-empty tent.'''


'El' may not be a angry young man anymore - next month he is sixty - he showed himself stubborn to not just be a crowd pleaser. Between hits like '[[(The Angels Wanna Wear My) Red Shoes|(The angels wanna wear my) red shoes]] "and" [[Everyday I Write The Book|Everyday I write the book]]' he stopped stubbornly obscure songs like '[[Walkin' My Baby Back Home|Walkin 'my baby back home]]" and "Vicious girl".
[[image:2014-07-19 De Standaard photo 3 kb.jpg|220px]]
 
<br><small>Photos by [[Koen Bauters]]</small>
He sang "[[Alison]]", leaning back on a chair, like a jazzy crooner. Nice, but this was more something for an intimate club with dimmed lights, not a big festival tent. Costello grinned at the hubbub and challenged the audience at the front to sit down for an even more intimate "[[Almost Blue]]." On the steps
 
Only when he took his electric guitar in hand for "[[Less Than Zero|Less than zero]]" , you had a sense that something is happening. The crowd went into his sardonic 'hey heye's!". [[Watching The Detectives| Watching the Detectives]] 'he dipped below into a pool of feedback loops and wailing police sirens. The old reggae beat with cynical in 1977 was as a new, menacing interpretation, in line with this uncanny times.
 
With a bleeding '[[Shipbuilding]]', at the piano, and "[[For More Tears | For more tears]]", an unreleased song from the [[National Ransom|National ransom]], Costello sent us quirky without bis into the night. No, this blue crowd could not crown Costello 'King of Belgium', before that he did not seem to be standing here at the right place and his setlist was too chaotic. Well, this fall at the [[Cirque Royal]] succeed him probably.
{{cx}}


{{Bibliography notes footer}}
{{Bibliography notes footer}}
Line 58: Line 53:


==External links==
==External links==
*[http://www.standaard.be/cnt/dmf20140719_01185047 standaard.be]
*[http://www.standaard.be/cnt/dmf20140719_01185047 Standaard.be]
*[http://en.wikipedia.org/wiki/De_Standaard Wikipedia: De Standaard]
*[http://en.wikipedia.org/wiki/De_Standaard Wikipedia: De Standaard]


{{DEFAULTSORT:Standaard, De 2014-07-19}}
{{DEFAULTSORT:Belgium Standaard 2014-07-19}}
[[Category:Bibliography]]
[[Category:Bibliography]]
[[Category:Bibliography 2014|Standaard, De 2014-07-19]]
[[Category:Bibliography 2014]]
[[Category:Concert reviews| Standaard, De 2014-07-19]]
[[Category:Belgium Standaard| Belgium Standaard 2014-07-19]]
[[Category:Nederlands]]
[[Category:Newspaper articles]]
[[Category:2014 concert reviews]]
[[Category:2014 concert reviews]]
[[Category:De Standaard|Standaard, De 2014-07-19]]
[[Category:Newspaper articles]]

Latest revision as of 11:20, 30 January 2021

... Bibliography ...
727677787980818283
848586878889909192
939495969798990001
020304050607080910
111213141516171819
202122232425 26 27 28


Belgium Standaard

Belgium publications

Newspapers

Magazines

Online publications


European publications

-

Elvis Costello

De koning vindt zijn kroon niet

translate
   Tom Zonderman

3-star reviews3-star reviews3-star reviews

Elvis Costello mocht als eerste topper de dertig kaarsjes van het bluesfestival in Peer uitblazen. De Britse songbard ging slechts vergezeld van een batterij akoestische en elektrische gitaren het bluesvolk te lijf, maar dat bleek een ongelijke strijd. Zijn keuze voor veelal intieme songs, die slechts van ver verwant zijn met de blues, werd meteen gepareerd door een hardnekkige bende praters, en al gauw speelde hij voor een halflege tent.

"El" mag dan geen angry young man meer zijn - volgende maand wordt hij zestig -, hij toonde zich weerbarstig om niet zomaar een crowdpleaser te zijn. Tussen hits als "(The Angels Wanna Wear My) Red Shoes" en "Everyday I Write The Book" stopte hij koppig obscuurdere songs als "Walkin' My Baby Back Home" en "This Year's Girl."

"Alison" zong hij, achterover leunend op een stoel, als een jazzy crooner. Mooi, maar dit was eerder iets voor een intieme club met gedimde lichten, niet voor een grote festivaltent. Costello grijnsde bij het geroezemoes en daagde de toehoorders uit door vooraan op de trapjes te gaan zitten voor een nog intiemer "Almost Blue."

Pas toen hij voor "Less Than Zero" zijn elektrische gitaar ter hand nam, had je gevoel dat er iets gebeurde. Het publiek ging mee in zijn sardonische "hey heye's!." "Watching The Detectives" dompelde hij onder in een poel van feedback, loops en loeiende politiesirenes. De oude reggaebeat met cynische ondertoon uit 1977 kreeg zo een nieuwe, dreigende invulling, in lijn met deze unheimische tijden.

Met een bloedend "Shipbuilding," aan de piano, en "For More Tears," een onuitgebracht nummer uit de National Ransom, stuurde Costello ons eigenzinnig, zonder bis de nacht in. Nee, voor dit bluespubliek kon Costello zich niet tot "King of Belgium" kronen, daarvoor leek hij hier niet op de juiste plaats te staan en was zijn setlist te chaotisch. Goed, dit najaar in het Koninklijk Circus lukt hem dat vast wel.

-
<< >>

De Standaard, July 19, 2014


Tom Zonderman reviews Elvis Costello, solo, Friday, July 18, 2014, Belgium Rhythm & Blues Festival, Peer, Belgium.

Images

2014-07-19 De Standaard photo 1 kb.jpg
Photos by Koen Bauters


2014-07-19 De Standaard photo 2 kb.jpg


2014-07-19 De Standaard photo 3 kb.jpg
Photos by Koen Bauters

-



Back to top

External links