Leidsch Dagblad, July 23, 1991: Difference between revisions
(+text) |
(+browser +spacing) |
||
(5 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
Line 3: | Line 3: | ||
{{:Leidsch Dagblad index}} | {{:Leidsch Dagblad index}} | ||
{{:Netherlands publications index}} | {{:Netherlands publications index}} | ||
{{:European publications by country index}} | |||
{{Bibliography article header}} | {{Bibliography article header}} | ||
<center><h3> Briljante Elvis Costello gaat door merg en been </h3></center> | <center><h3> Briljante Elvis Costello gaat door merg en been </h3></center> | ||
Line 8: | Line 9: | ||
---- | ---- | ||
{{GT | link = https://translate.google.com/translate?sl=nl&tl=en&js=y&prev=_t&hl=en&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fwww.elviscostello.info%2Fwiki%2Findex.php%2FLeidsch_Dagblad%2C_July_23%2C_1991&edit-text= }} | {{GT | link = https://translate.google.com/translate?sl=nl&tl=en&js=y&prev=_t&hl=en&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fwww.elviscostello.info%2Fwiki%2Findex.php%2FLeidsch_Dagblad%2C_July_23%2C_1991&edit-text= }} | ||
<center> {{ | <center> {{nm}} Bernadette Neelissen </center> | ||
---- | ---- | ||
{{scanx}} | {{scanx}} | ||
Line 16: | Line 17: | ||
Ruim twee-en-een half uur lang hield hij het publiek in zijn greep met een overdonderende serie songs, kwam tot drie keer aan toe terug voor toegiften en liet de zaal uiteindelijk emotioneel uitgeput en bijna in trance achter. | Ruim twee-en-een half uur lang hield hij het publiek in zijn greep met een overdonderende serie songs, kwam tot drie keer aan toe terug voor toegiften en liet de zaal uiteindelijk emotioneel uitgeput en bijna in trance achter. | ||
Costello en zijn band The Rude 5 ( | Costello en zijn band The Rude 5 (pianist Larry Knechtel, gitarist Marc Ribot, bassist Jeffrey Scheff en oudgediende Pete Thomas op drums) knalden er meteen in met het van ''Blood & Chocolate'' afkomstige "Tokyo Storm Warring." Was het toen al alsof er een trein door de zaal denderde, later werden het tanks. De uitvoering bijvoorbeeld van "Hurry Down Doomsday (The Bugs Are Taking Over)" van zijn nieuwe cd ''Mighty Like A Rose'' was van een bijna beangstigende intensiteit. | ||
Costello is altijd goed geweest in het schrijven van bijtende. cynische nummers, en duistere songs waarbij je de rest van je leven naar de betekenis kan blijven raden. Maar begint zich steeds meer van een andere kant te laten zien: de kwetsbare, tedere kant. | Costello is altijd goed geweest in het schrijven van bijtende. cynische nummers, en duistere songs waarbij je de rest van je leven naar de betekenis kan blijven raden. Maar begint zich steeds meer van een andere kant te laten zien: de kwetsbare, tedere kant. | ||
In de Doelen liet Elvis Costello gisteren de ballads als | In de Doelen liet Elvis Costello gisteren de ballads als "So Like Candy" en "I Want You" (misschien wel het mooiste liefdeslied ooit geschreven) in elkaar overvloeien. wat een ware aanslag op de emoties was. "So Like Candy" kreeg een trage, jazzy uitvoering, die Costello volop de gelegenheid gaf de wanhoop en het machteloze verdriet van die song over de zaal uit te storten. Het hartverscheurende "I Want You" ging door merg en been. | ||
Gelukkig weet Costello zijn songs goed te doseren. anders had je een hele zaal aan het janken gehad. | Gelukkig weet Costello zijn songs goed te doseren. anders had je een hele zaal aan het janken gehad. "Playboy to Man" bijvoorbeeld, een van de nummers waarbij Costello zijn kunsten op de piano demonstreerde. zorgde voor een stevig rockende adempauze. Alvorens te beginnen toonde hij zijn beide handen aan het publiek: ,,Ik doe dat omdat je over vijf seconden alleen nog maar een bewegende vlek ziet", legde hij uit. ,,Nu kun je nog even zien dat het echt gewoon tien vingers zijn". | ||
Bij | Bij "God's Comic" moest het publiek het refrein meezingen. wat het naar Costello's mening veel te zacht deed: „Harder, God zit ergens helemaal daarboven in het oneindige, dat hoortie zo niet!" Waarop de hele zaal keihard ,,Now I'm dead, now I'm dead" begon te brullen, weer een van die bevrijdende humoristische momenten in een toch overwegend beklemmend geheel. | ||
Kon je hij Costello eigenlijk wel van adempauzes kan spreken? Ieder nummer. teder, cynisch of agressief, was van een intensiteit waar je niet omheen kon. | Kon je hij Costello eigenlijk wel van adempauzes kan spreken? Ieder nummer. teder, cynisch of agressief, was van een intensiteit waar je niet omheen kon. Costello had ook geen franje nodig. Geen decor, alleen een simpel grijs achterdoek. Geen lasershow, maar een sobere, effectieve belichting. Totaal geen 'overdaad'. of het zou de grote hoeveelheid gitaren (tien?) van Marc Ribot moeten betreffen. Gewoon muziek maken, en dat deden ze ook. En hoe: dit concert van Elvis Costello kan de popgeschiedenis in met een grote sticker legendarisch' erop. | ||
{{cx}} | {{cx}} | ||
Line 33: | Line 34: | ||
{{Bibliography notes}} | {{Bibliography notes}} | ||
{{Bibliography next | |||
|prev = Leidsch Dagblad, May 25, 1991 | |||
|next = Leidsch Dagblad, January 23, 1993 | |||
}} | |||
'''Leidsch Dagblad, July 23, 1991 | '''Leidsch Dagblad, July 23, 1991 | ||
---- | ---- |
Latest revision as of 20:52, 21 October 2016
|