GRONINGEN (GPD) — Halverwege liet nummer "Don't get around much anymore" buigt Tony Bennett zich over de piano naar Count Basie. "It's awfully different without you". zingt hij. Basie grijnst maar wat terug en de kijker moet iets wegslikken. Niet lang na de opname overleed de orkestleider. 'Swing it again!', opgenomen in de Newyorkse club The Red Parrot, is de laatste televisie-registratie van het Count Basie Orchestra met de leider in levenden lijve. Morgen en volgende week dinsdag zendt de NCRV liet concert uit.
Het orkest is beter op dreef dan de laatste keer tijdens liet Haagse North Sea Jazz Festival. Met name de ritmesectie levert opwindend en swingend werk. De band kon in '88 nog ouderwets spuiten, getuige nummers als "Jumpin' at the Woodside."
Een beetje raadselachtig, want irrelevant, zijn de historische opnamen die regisseur David Silver doofde concertbeelden heeft gesneden. Behalve materiaal van oudere Basie-bands zijn dat namelijk fragmenten Biet Glenn Miller, Gene Krupa, Buddy Rich en acteur Steve Allen in de huid van Benny Goodman. uit de Benny Goodman Story. En waarom Parijs anno 1930 in 'April in Paris'? Toen bestond die song nog niet en de Basie band evenktin.
In '9.20 Special' krijgen we al even antieke journaatopnamen van een trip met een Curtis Condor van American Airlines. De montages zelf zijn voorbeeldig; Silver is er in geslaagd, het beeldritme van de inserts te synchroniseren met de muziek ( wat sinds de introductie van de computer in de montageruimte overigens een betrekkelijk koud kunstje is).
Twee opmerkelijke zaken kunnen we verder nog signaleren. Om te beginnen de jeugdige Irene Cara, een van de gastvocalisten, een talent dat we in de gaten moeten houden. En verder dat die Elvis Costello, een andere gastartiest, Absoluut Niet Kan Zingen! Niet alleen dat hij in Lil Dwaling de hoge noten niet haalt, bovendien intoneert hij consequent vals. En als hij samen met Tony Bennett het nummer 'It don't mean a Thing' brengt, wordt hij door de veteraan op een bijna gênante manier weg gezongen.
|